Gimnastyka korekcyjna.

Gimnastyka korekcyjna

PROPOZYCJE ĆWICZEŃ KOREKCYJNYCH W FORMIE ZABAWY

Ćwiczenia korekcyjne- wzmacnianie mięśni stóp

• „Zbuduj zamek z klocków” -Dzieci siedzą w siadzie ugiętym, zadaniem dziecka jest zbudowanie za pomocą stóp dowolnego zamku z leżących obok rozrzuconych klocków. Można określić czas trwania -podczas trwania piosenki, której akurat się uczymy.
• „Bicie brawa stopami”-Leżenie na plecach, ręce odsunięte w bok, dzieci unoszą ugięte nogi i rozchylają na boki kolana, stopy zwracają podeszwami do siebie i „biją brawa”.
• „Odkurzacze”-Dzieci naśladują robienie porządków. Odkurzaczem, czyli palcami stóp zbierają rzeczy leżące obok nich (mogą to być kapsle, kasztany, korale, woreczki, klocki, maskotki) każde do innego pojemnika.
• „Mycie się” -Uczestnicy zabawy „po ciężkiej pracy” – dbając o higienę, przystępują do mycia całego ciała za pomocą stóp (stopy to mydło).
• „Wycieranie się po myciu” -Dzieci po dokładnym umyciu się, przystępują do wycierania, używając stóp jako ręcznika. Następnie zmiana nóg.

Ćwiczenia korekcyjne-rozciąganie mięśni klatki piersiowej

• „Kołyska” – dziecko kładzie się na brzuchu, dłonie ułożone w kierunku nóg, chwyt za stopy i cykliczne kołysanie w przód i tył.
• „Kury dziobią ziarna” – dziecko klęka podpierając się dłońmi (palcami do środka). Ugina ręce w łokciach i dotyka brodą do podłogi.
• „Aniołek na śniegu” – leżąc na plecach z podkulonymi nogami, dziecko stara się okrężnym ruchem dłoni rysować „Aniołka” po podłodze.
• „Sięgaj jak najdalej” – dziecko kładzie się na plecach, ugina nogi w kolanach. Piłkę trzyma w dłoniach, na kolanach i przenosi ją za głowę, jak najdalej, wyprostowanymi rękami. Dodatkową motywacją może być mierzenie odległości.
• „Leżenie pod palmami” – dziecko kładzie się na plecach, ugina nogi w kolanach. Ręce zgięte w łokciach podkłada pod głowę. Łokcie przylegają do podłogi.

Ćwiczenia korekcyjne -wzmacnianie mięśni brzucha

• „Wycieczka na rowerze”-leżąc na plecach naśladujemy nogami jazdę na rowerze.
• „Huśtawka”– toczenie piłki od stóp do bioder przez uniesienie nóg do góry.
• „Tniemy powietrze”-w leżeniu tyłem – ramiona w bok – nożyce pionowe i poziome.
• „Pokaż piłkę” –w leżeniu tyłem, ręce w „świecznik”, piłka gumowa trzymana stopami – uniesienie nóg w górę z wytrzymaniem i powrót do leżenia.
• „Deseczka”– w siadzie klęcznym z woreczkiem na głowie – powolny wyprost do klęku – wdech, powrót do siadu klęcznego – wydech.
• „Akrobata”– w leżeniu tyłem – laska gimnastyczna trzymana w dłoniach, ramiona w górze –wykonanie siadu prostego z laską w górze i powrót do leżenia.

Ćwiczenia korekcyjne-wzmacnianie  mięśni grzbietu

• „Mały i duży samolot”-w leżeniu przodem – dłonie splecione pod czołem – lekki skłon tułowia w tył z równoczesnym przeniesieniem rąk w bok.
• „Warujący pies” – z leżenia przodem – przejście do siadu klęcznego bez odrywania rąk od podłoża.
• „Gorący kamień”– w leżeniu przodem – ramiona wzdłuż tułowia, w dłoniach woreczek- przenieść ramiona do przodu w górę i przekładać woreczek z dłoni do dłoni nie dotykając dłońmi podłoża.
• „Korona na głowie”- marsz z woreczkiem na głowie urozmaicony przejściem do siadu skrzyżnego, do leżenia przodem (cały czas woreczek na głowie).
• „Zdmuchnij ogień”- w siadzie skrzyżnym – ręce ułożone w „świecznik” – wdech nosem i skręt głowy w lewo, w prawo i wydech ustami.

Ćwiczenia korekcyjne-wzmacnianie mięśnie pośladków

• „Most”– w siadzie ugiętym podpartym – stopy złączone – unoszenie bioder w górę z napinaniem mięśni pośladkowych i powrót do pozycji wyjściowej.
• „Skała”– w leżeniu przodem – nogi proste, ręce pod czołem – łączenie pięt i napinanie pośladków.
• „Foka”- w leżeniu przodem – wysuwanie woreczka w przód po podłodze obiema rękoma z jednoczesnym przeniesieniem nóg do rozkroku i powrót do pozycji wyjściowej.
• „Mały mostek”- w leżeniu tyłem z nogami ugiętymi – unoszenie bioder i napinanie pośladków.
• „Podłoga parzy”– w leżeniu przodem – ramiona w bok – naprzemianstronne unoszenie ud w górę z ugiętymi kolanami.Ćwiczenia korekcyjne-wzmacnianie mięśni obręczy barkowej
• „Wesoły kotek” – w leżeniu przodem – toczenie piłki przed sobą z ręki do ręki, obracanie piłki pod brodą w różnych kierunkach.Chód na czworakach za toczącą się piłką (piłkę można toczyć ręką lub głową).
• „Duże i małe wiatraki” –w siadzie skrzyżnym z ramionami w bok – krążenia ramion w tył, zataczanie dużych i małych kół.
• „Naleśnik”– przetaczanie się wzdłuż długiej osi ciała na materacach.
• „Raczek”– chód w podporze tyłem w przód i w tył.
• „Dumny piesek”– czworakowanie w różnych kierunkach z woreczkiem na szyi.
• „Budujemy dom”-w siadzie skrzyżnym naprzemienny ruch rąk ugiętych w łokciach z przodu tułowia,Ćwiczenia korekcyjne –
• „Rośnij w górę” –w staniu – ramiona wzdłuż tułowia – głęboki wdech nosem z uniesieniem ramion w górę i wspięciem na palce, wydech przez usta z opuszczeniem ramion i opadem na całe stopy.
• „Śpiący ptaszek” – w siadzie skrzyżnym – ramiona na udach – wdech z uniesieniem klatki piersiowej, wydech z opuszczeniem klatki piersiowej i rozluźnieniem mięśni obręczy barkowej.
• „Przyklej się do ściany” – stanie plecami do ściany – wdech z uniesieniem ramion w górę, wydech z równoczesnym wciągnięciem brzucha i opuszczeniem ramion bokiem.
• „Rośnij w górę 2” -w siadzie klęcznym – wdech z przejściem do klęku prostego i wznosem ramion w górę, powrót do pozycji wyjściowej.
• „Śpiący ptaszek 2” -w siadzie skrzyżnym – ręce oparte na kolanach, tułów w lekkim skłonie – wdech ze wznosem ramion przodem w górę i wyprostem tułowia, wydech z opuszczeniem ramion.
• „ Balon z brzucha” – w leżeniu tyłem – ramiona wzdłuż tułowia, nogi ugięte – głęboki wdech z równoczesnym wznosem ramion bokiem w górę, powolny wydech, ramiona wracają do pozycji wyjściowej.
• „Podłoga parzy” –w leżeniu tyłem – ręce splecione na karku, łokcie na podłożu, nogi ugięte – głęboki wdech, wydech z jednoczesnym unoszeniem łokci z podłoża.
• „Zaczarowany woreczek” –leżenie tyłem, ramiona wzdłuż tułowia, woreczek na brzuchu – wdech i długi wydech.
• „Nauka latania”-leżenie na boku, wolne ramię wzdłuż tułowia – wdech z równoczesnym uniesieniem ramienia w górę, wydech i powolne opuszczenie ramienia.

Monika Dąbrowska – Drak

W drugim semestrze roku szkolnego 2015/2016 od lutego do kwietnia były przeprowadzone zajęcia otwarte z dziećmi i rodzicami metodą ruchu rozwijającego  Weroniki Scherborne. Brały w niej udział dzieci czteroletnie, pięcioletnie i sześcioletnie z grup IIC, IIF, IIID, IIIA, IVF  wraz ze swoimi rodzicami. Zajęcia prowadzone tą metodą opierają się na naturalności, prostocie i uniwersalności, a ćwiczenia i zabawy można wykorzystać na co dzień w domu. Głównym założeniem metody ruchu rozwijającego jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka, kształtowanie umiejętności nawiązywania pozytywnych relacji z innymi osobami poprzez wspólne doświadczenia, a także umacniania zaufania do siebie i innych,  kreatywne wyrażanie siebie. Zajęcia przebiegały w miłej atmosferze. Dziękuję za wyjątkowe zaangażowanie rodziców, pań nauczycielek i dzieci. Wszyscy bawili się świetnie i mam nadzieję, że cykl tych zajęć powtórzymy w przyszłym roku szkolnym.
—
Prowadząca
Monika Dąbrowska – Drak

GIMNASTYKA KOREKCYJNA – o czym każdy wiedzieć powinien

 

Problemy współczesnej cywilizacji związane z różnymi dysfunkcjami w obrębie narządu ruchu mają swój początek już w dzieciństwie. Należy stworzyć dziecku prawidłowe warunki rozwoju psychoruchowego w okresie wzrastania, aby w przyszłości nie miało problemów zdrowotnych.

W kolejnych etapach rozwoju dziecka konieczne są ćwiczenia profilaktyczne, a jeśli zajdzie potrzeba wyrównawcze i korekcyjne.

Aby do minimum ograniczyć możliwość wystąpienia wad postawy potrzeba od momentu przyjścia dziecka na świat stymulować je do prawidłowego zachowania poprzez poprawne chodzenie, siedzenie, stanie, korygowanie sylwetki dziecka podczas zabawy, stworzenie odpowiednich warunków podczas snu w odpowiednio dostosowanym  łóżku.

Między 3-6 rokiem życia dziecko uczęszcza do przedszkola, jest to okres życia, w którym następuje gwałtowny rozwój cech psychomotorycznych-zwinności, zręczności, refleksu, spostrzegawczości, orientacji, koordynacji ruchowej, umiejętności podziału uwagi na większą liczbę czynności, poruszanie się w przestrzeni. Gimnastyka korekcyjna prowadzona w przedszkolu stymuluje ten rozwój i pozwala pełniej przygotować organizm dziecka do dalszego prawidłowego funkcjonowania w przyszłości.

Wiek 6-7 lat to dla dziecka gwałtowna zmiana trybu życia, rozpoczęcie nauki, a co za tym idzie dużo więcej czasu przebywania w pozycji siedzącej, ograniczenie swobody ruchu, wzmożona koncentracja i podporządkowanie się nowym zasadom. Jednocześnie jest to intensywny rozwój wzrostu dziecka. Aby zachować równowagę między przyrostem kośćca , prawidłowym rozwojem mięśni konieczne są systematyczne ćwiczenia, wzmacnianie mięśni posturalnych i podnoszenie ogólnej sprawności fizycznej dziecka.

Niestety około 80% dzieci ma wady postawy. Rodzice muszą być świadomi, że dziecko jeśli ma wady postawy, to nie miną one wraz z rozwojem dziecka.

Postawa jest nawykiem ruchowym kształtującym się na określonym podłożu morfologicznym i funkcjonalnym. Dla dziecka z wadą nawykowa

wadliwa postawa jest czymś zwykłym, naturalnym, nie wymagającym wysiłku. Sztuczne natomiast i związane z wysiłkiem fizycznym jest  utrzymanie prawidłowej postawy skorygowanej.

Równolegle do zmian w nawyku postawy występują zaburzenia w funkcjonowaniu mięśni, więzadeł i torebek stawowych a co za tym idzie  nierównomiernie rozłożonych sił nacisku w zakresie układu kostnego kręgosłupa. Kręgosłup to najważniejszy element narządu ruchu decydujący o postawie , ma również wpływ na funkcjonowanie wielu ważnych narządów wewnętrznych.

 

Definicji dobrej postawy jest wiele, wynikają one z kryteriów, jakimi kierujemy się przy ocenie postawy człowieka.

Aby ocenić czy postawa jest prawidłowa należy dziecko w pozycji swobodnej rozebrane do majteczek poddać oględzinom z przodu i z boku wg następujących wzorców na podstawie A. Romanowskiej ?Gimnastyka korekcyjno- kompensacyjna? – fiszki autokorektywne.

Oględziny z przodu

–        Linia pionowa pośrodkowa powinna przechodzić przez środek czoła, brody, wcięcie szyjne, pępek, styk kolan i styk kostek.

–        Linie poziome przechodzące przez uszy, barki, miednicę, palce stóp

Oględziny z tyłu

–        Linie poziome przebiegające na wysokości uszu , barków, dolnych kątów łopatek, fałd pośladkowych, dołów podkolanowych i stóp

W warunkach prawidłowych wyznaczone poziome linie łączące punkty symetryczne względem siebie , po obu stronach ciała muszą być równoległe względem siebie i do podłoża.

Oględziny z boku

–        Linia pionowa powinna przechodzić przez ucho, bark, łokieć, kolano, kostkę zewnętrzną.

Jakiekolwiek odchylenia od prawidłowego przeprowadzenia linii według schematu powyżej mogą świadczyć o nieprawidłowościach. Dodatkowym sygnałem o nieprawidłowej postawie jest oddalenie pięt od siebie powyżej 4 cm przy złączonych kolanach lub  oddalenie kolan przy złączonych stopach. Wówczas najlepiej skonsultować to u specjalisty doświadczonego w diagnozowaniu dzieci.

 

Najczęściej występujące wady postawy to:

• plecy okrągłe– nadmierne uwypuklenie fizjologicznej krzywizny piersiowej. Charakterystyczne dla tej wady jest garbienie się, wysuwanie głowy i barków do przodu, odstawanie łopatek.
• plecy wklęsłe– nadmierne uwypuklenie krzywizny lędźwiowej. Charakterystyczny dla tej wady jest brzuch wypięty.
• plecy okrągło-wklęsłe to połączenie obu wyżej wymienionych wad
• plecy płaskie-to spłaszczenie fizjologicznych krzywizn
• skoliozy-boczne skrzywienia kręgosłupa
• deformacje klatki piersiowej-klatka piersiowa kurza-mostek nadmiernie wysunięty do przodu, klatka piersiowa lejkowata-mostek jakby zapadnięty

Wady kończyn dolnych:

• kolana koślawe– wyraźne wygięcie kolan do wewnątrz
• kolana szpotawe-wygięcie kolan na zewnątrz
• stopa płaska-obniżenie łuku podłużnego stopy
• stopa płasko-koślawa ?jak płaska i dodatkowo z przesunięciem  pięty do wewnątrz
• stopa wydrążona-nadmierne podniesienie łuku podłużnego stopy
• paluch koślawy-odchylenie palucha ku stronie zewnętrznej, który podkłada się lub nakłada na palec drugi

 

Na  postawę dziecka wpływa szereg czynników, które musimy też wziąć pod uwagę. Należą do nich między innymi: czynniki genetyczne, przebyte choroby, oraz czynniki środowiskowe-siedzący tryb życia (spowodowany zdobyczami cywilizacji-TV, komputer, samochód), nieprawidłowe odżywianie itp.

Musimy przyswoić sobie prawidłowe nawyki higieny pracy i wypoczynku, wpoić dzieciom konieczność pracy nad samym sobą, a zaprocentuje to w przyszłości zdrowiem fizycznym i wypracuje prawidłową mocną psychikę na całe życie.

 

Opracowała: Monika Dąbrowska-Drak

 

Literatura:

1. „Wady postawy” Tadeusz Kasperczyk

2. „Korekcja wad postawy” Maria Kutzner-Kozińska

3. „Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna” A. Romanowska.